Bedrijfsterrein van beton

De Roos Groep is de draad kwijt door total station van Leica

Roos Groep uit Bladel is het eerste Nederlandse bedrijf dat een betonverharding machine heeft voorzien van deze nieuwe variant van Leica 3D-machinebesturing. Het bedrijf wil er nauwkeuriger mee werken en kosten mee besparen.

De hang naar het optimaliseren van bedrijfsprocessen is eigenlijk de belangrijkste reden dat Roos Groep voor het Leica Systeem heeft gekozen. “Als bedrijf willen we zoveel mogelijk waarde toevoegen voor onze klanten en in een zo kort mogelijke tijd,” zegt Tom Roos, Lean-Marketing manager bij Roos Groep. Binnen de Roos Groep heerst een filosofie van continue verbeteren, “Lean heet dat met een mooi woord. Digitaliseren is hierbij eigenlijk het toverwoord en tegelijkertijd ook de rode draad. Zo gaan we onder meer over op digitale werkopdrachten, digitale urenregistratie en nu dus ook op digitale tekeningen voor de betonverhardingsmachines.”

Het aanbrengen van de pennen en draden is niet alleen een tijdrovende klus, de draden zijn bovendien een obstakel voor de bewegingsvrijheid van machines en voertuigen, zeker bij smalle betonpaden of opstaande randen aan de binnenzijde van rotondes. Liever was Roos Groep daarom de draad kwijt.

In hun zoektocht naar een 3D-machinebesturing voor de betonverhardingsmachines bekeek Roos Groep de systemen van de verschillende leveranciers om vervolgens na het bezoeken van een demo in België al snel te kiezen voor iCON pave van Leica.

Verlagen faalkosten

Hoewel het uitzetten van de draden een tijdrovende en dus dure activiteit is, verwacht Roos Groep door het overbodig maken hiervan geen grote kosten te besparen. Bovendien is er in combinatie met machinebesturing ook sprake van het (laten) ontwerpen van 3D-modellen en moeten de Total Stations op het project opgezet en gecontroleerd worden. Iets dat in de praktijk een half uur tot drie kwartier in beslag neemt.

“We willen vooral besparen op faalkosten in het voortraject en na het aanleggen van de verhardingen,” zegt Eddy. “De faalkosten in het voortraject ontstaan met name doordat de uitzetters bij het spannen van de draden uitgaan van piketten uitgezet met GNSS-systemen. Die zijn nauwkeurig tot op een aantal centimeter en dat is onvoldoende voor ons werk. Dit leidt tot vertragingen.”